اگرچه پسته مواد مضر خاصی ندارد، اما در صورت نگهداری نادرست می تواند کاملاً سمی شود: برنامه تلویزیونی تحقیقی سوئیس برای حمایت از مصرف کننده “Kassensturz” پسته ها را همراه با ایستگاه خواهر خود “À Bon Entendeur” آزمایش کرد.
آنها سطح بالایی از آفلاتوکسین را در نیمی از 14 بسته مختلف پسته تازه فیض اباد کشف کردند.
اگر پسته به صورت خشک نگهداری نشود، ممکن است مورد حمله کپک قرار گیرد. اینها به سم قارچی خطرناک و سمی آفلاتوکسین تبدیل می شوند. می تواند به شدت به کبد آسیب برساند و حتی منجر به سرطان ریه شود.
از آنجایی که مثلا در ایران پسته فقط به آرامی زیر نور آفتاب خشک می شود، خطر کپک زدن زیاد است. فرآیند ملایم باعث حفظ بهتر مواد مغذی و تشدید طعم می شود.
اما متاسفانه رطوبت نیز آجیل را مستعد کپک زدن می کند. البته این اتفاق در تولیدات صنعتی نیز می تواند رخ دهد به محض اینکه به اندازه کافی خشک نگهداری نشوند.
علاوه بر این، مجلات حمایت از مصرف کننده گزارش می دهند که آفت کش ها نیز در محصولات آزمایش شده یافت شده است. با این حال، در بیشتر موارد، آنها زیر مقادیر مجاز قانونی هستند.
به استثنای دو محصول: یک محصول Ültje بیش از 200٪ از مقادیر قانونی فراتر رفت. با این حال، Ültje این آلودگی را ناشی از توزیع نابرابر در بار می داند. سطوح بالایی از آفلاتوکسین ها و آفت کش ها نیز در یک محصول بازار ژنو یافت شد.
حتی اگر محصولات بازار اغلب به کشاورزان کوچک یا واردکنندگان کمک می کند، اغلب به معنای کنترل کمتری نسبت به تولیدکنندگان بزرگ مواد غذایی است.
ما پسته را به عنوان یک آجیل خوش طعم و سبز با پوسته سفت و هسته ای ترد می شناسیم. اما این آجیل میوه هسته دار درخت پسته است
. بیش از 10000 سال پیش پسته در خاورمیانه به ویژه سوریه کشت می شد. امروزه آنها هنوز هم یک غذای لذیذ هستند، بخشی از تاریخ طولانی فرهنگی بسیاری از کشورها در سراسر منطقه:
برای مدت طولانی، پسته یک خوراکی منحصراً سلطنتی محسوب می شد که از “مردم عادی” دریغ می شد. اما با گذشت زمان در بین مسافران، بازرگانان و مردم عادی گسترش یافت.
به دلیل ماندگاری طولانی و ارزش غذایی بالا، مورد پسند همگان قرار گرفت. در طول سالها آنها کل جهان را فتح کردند و در قرون وسطی به ما رسیدند. بیشترین سطح زیر کشت امروزه در ایران، آمریکا، ترکیه و چین یافت می شود.
